Algemene beschrijving  

Morio kevers komen van nature voor in de tropische regio’s van Centraal en Zuid-Amerika waar ze tussen rottend hout en bladeren kunnen terug gevonden worden en uitzonderlijk kunnen ze ook als pestsoort terug gevonden worden tussen gestockeerd graan of meel. Door de grote vraag naar morio wormen als voedsel voor hobby huisdieren zoals reptielen, amfibieën en enkele vogel soorten en zoogdieren worden ze tegenwoordig wereldwijd gekweekt.

De kevers, de volwassen fase van deze soort, zijn glad met een zwarte kleur en worden 2 à 4 cm groot. Ze hebben nog werkzame monddelen en voeden zich net zoals de wormen met granen, groenten, fruit en rottende bladeren of hout. De kevers kunnen uitzonderlijk vliegen bij suboptimale condities.

De wormen, de larvale of juveniele fase, is goudbruin met zwarte strepen aan het achtereinde. Ze vertonen een tragere groei in vergelijking met meelworm of buffalo worm aangezien ze tot 6 cm lang kunnen worden. Ze voeden zich net zoals de kevers, in uitzonderlijke omstandigheden kan er ook kannibalisme optreden.

De verschillende levensstadia van de morio worm. Van links naar rechts: ei, larve, pop, volwassen morio. 

Levenscyclus

De volledige levenscyclus neemt ongeveer 4 maanden in beslag, maar dit is sterk afhankelijk van de omgevingscondities en het voedsel. In gunstige omstandigheden paren de kevers reeds enkele dagen na het verpoppen en ze blijven eitjes leggen tot ze sterven. De bevruchte eitjes worden afgelegd in substraat of tegen een hard oppervlakte in de buurt van een potentiële voedingsbron voor de larven. Na enkele dagen komen de eitjes uit en begint het larvaal stadium. Deze fase duurt enkele maanden tot 1 jaar en hierin ondergaan ze verschillende vervellingen. Van nature zonderen ze zich af om te verpoppen, in kweekomstandigheden zullen er dus enkel poppen gevormd worden indien de volgroeide larven afgezonderd worden zonder voeding. De pop fase duurt 10 tot 14 dagen, waarbij ze niet eten of bewegen. Een net verpopte morio kever is bleek en zacht, na enkele dagen krijgen ze de typische zwarte kleur.

 

Levenscyclus van morio (schematisch met vermelding van tijd tot de volgende fase)

Kweek

De kweek van morio wormen gedijt het best bij een constante temperatuur en vochtigheid, de snelste ontwikkeling wordt gerealiseerd bij 27°C maar tot een range van 18°C zal er nog groei optreden, alhoewel deze dan sterk vertraagd is ten opzichte van 27°C. Warmere temperaturen worden ook niet aangeraden, aangezien de wormen zelf ook nog warmte produceren en ze anders kunnen sterven door overhitting. Voor vochtigheid wordt een continue vochtigheid van 75 % relatieve vochtigheid aangeraden. Zowel de wormen als de kevers kunnen in open plastic bakken gekweekt worden, alhoewel dit wel het risico verhoogd op de aanwezigheid van pestsoorten, andere insecten maar bijvoorbeeld ook muizen. Ze vertoeven voornamelijk in het substraat, en indien het donker is in de kweekruimte leven ze ook op het substraat. De eitjes worden zowel in het substraat als op de bodem van de kweekbak afgelegd. Voor een optimale kweek wordt er aangeraden om de kevers regelmatig te verzetten naar een verse bak met vers substraat zodat de eitjes en de larven ongestoord kunnen ontwikkelen.

Het voedsel voor morio’s kan onderverdeeld worden in een droge voedingsbron, zoals tarwe zemelen, en een natte voedingsbron, zoals groenten of fruit. De droge voedingsbron wordt in voldoende mate gegeven zodat ze hier enkele dagen of weken van kunnen eten. De natte voedingsbron wordt bij voorkeur dagelijks of 2-dagelijks gegeven geportioneerd gegeven zodat deze voedingsbron opgegeten is tegen de volgende voederbeurt om schimmelvorming in de kweek te vermijden. Indien er geopteerd wordt voor tarwezemelen als droge voedingsbron kan deze nog aangevuld worden met andere droge graanproducten die een hogere voedingswaarde hebben, dit zal de ontwikkeling van de larven versnellen.

Economisch belang

De larven worden momenteel al verwerkt in diverse voedingsproducten beschikbaar voor humane consumptie. De larven zijn eveneens zeer populair als hobbyvoeder, maar ze zijn echter niet toegelaten als voeder in aquacultuur. Ze hebben een vergelijkbare proteïne en vet percentage als meelwormen (respectievelijk 45 en 40% droge stof), en een calcium-kalium verhouding van 1:10 tot 1:20 waardoor morio wormen niet voor alle dieren even geschikt zijn of dienen aangevuld worden met een kaliumrijkere voedingsbron. De larven kunnen ook verwerkt worden tot bio-ethanol, alhoewel er vaak de voorkeur wordt gegeven naar insecten met een snellere levenscyclus.

Wetgeving

Dierenvoeder 

Morio wormen mogen momenteel enkel levend gevoederd worden aan niet-herkauwers. Ze zijn niet opgenomen in de lijst van 7 soorten die toegestaan zijn in aquacultuur.

Voor meer informatie zie: 
http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CELEX:32017R0893&from=FR
http://lv.vlaanderen.be/nl/dier/paarden-ezels-bijen-honden/insecten#Wetgeving
 
Menselijke consumptie
Morio wormen staan in de lijst van de 10 insecten die in Belgie worden getolereerd als humaan voedsel. Daarenboven is op 25 november 2015 werd een nieuwe wetgeving aangenomen (Verordening 2015/2283) die stelt dat insecten (volledig of delen hiervan) behoren tot de “Novel Foods”. Dit wil zeggen dat vanaf 1 januari 2018 geen enkel insect nog zal mogen worden gegeten in Europa tenzij goedgekeurd als Novel Food. 
Voor meer informatie zie: http://www.afsca.be/levensmiddelen/insecten/