Een jaar geleden gaf het praktijkcentrum insectenkweek van Inagro zichzelf de opdracht om de kweek van zwarte soldatenvliegen op te schalen tot een semi-industrieel niveau. De opkweek van de larven verloopt onderhand gecontroleerd en gestandaardiseerd. Bij de voortplanting van hun vliegen en de productie van eitjes bleef het schoentje echter wringen. De eiproductie was te onvoorspelbaar en -naar hun eisen- ook te laag. De tijd was aangebroken om hun methode kritisch te evalueren. Het concept van de kweekkooien zijn vernieuwd en de eerste vluchten zijn alvast veelbelovend.
Dalende opbrengst met oud nettensysteem
De insteek voor de oude kweeknetten werd getypeerd door eenvoud en efficiëntie. Het net werd met behulp van magneten aan het plafond bevestigd en de bodem van het net was eenvoudigweg de vloer van de kweekkamer. Bakken met poppen (de toekomstige vliegen) werden op de vloer geplaatst en een opening in het net leidde naar de zogenaamde couveuse. Vliegen werden naar de couveuse gelokt door een bakje met rottende materie onder een gaas. Bovenop het gaas waren blokken met gleufjes voorzien waarin de vliegen hun eitjes konden afleggen. De eitjes konden eenvoudig worden geoogst uit de couveuse via een lade. Op het einde van een kweekronde kon het net worden verwijderd en gewassen, de vloer werd schoongemaakt en de klimaatkamer was klaar voor een nieuwe kweekronde. Op deze manier werden heel wat larven geproduceerd, maar het was tijd het systeem te herzien aangezien de opbrengst gestaag bleef dalen.
Foto: Het oude nettensysteem van 2m breed, 2m hoog en 2m diep.
Kleiner volume
Er werden drie zaken grondig herzien in het nieuwe ontwerp. In de eerste plaats werd het volume van de netten verkleind. De nieuwe netten hebben nu slechts een volume van 1,5 m³ waardoor ze nu een stuk efficiënter omspringen met de beschikbare plaats in de klimaatkamer. Er is nu plaats voor acht in plaats van twee kweekkooien.
Foto: het nieuwe nettensysteem dat nu slecht 1,5 m³ inneemt.
Nieuwe aflegplaats
Daarnaast werd er afgestapt van de externe couveuse. Het stinkbakje hangt nu onder de kweekkooi en de aflegplaats voor de vliegen bevindt zich nu in het net in een overschaduwd afleghokje. Via een mouw kunnen ze in het net om de eitjes te oogsten. Door de aflegplaats in het net op te nemen, blijft de kooi compacter. Er werd voor een overschaduwde aflegplaats gekozen aangezien literatuur aantoont dat vliegen direct licht liever vermijden wanneer ze overgaan tot ovipositie.
Foto: De aflegplaats voor de vliegen (gegleufde blokjes) bevindt zich nu in een overschaduwd afleghokje.
Bak met poppen onder de bodemplaat
Een laatste grote aanpassing is het verplaatsen van de bakken met poppen weg uit het net en die te bevestigen onder de bodemplaat van het nieuwe net. Vliegen worden sterk aangetrokken door licht waardoor ze via buisjes spontaan zelf uit de bakken kruipen. De poppenbakken in het net waren vaak een aanlokkelijke plaats voor de vliegen om eitjes te leggen waardoor veel wildleg optrad. In de kleinere netten is de geur van het stinkbakje dominant aanwezig waardoor ze zich nauwelijks nog naar de poppenbakken begeven.
De resultaten lijken alvast veelbelovend. Ongetwijfeld zullen zich ook nog aanpassingen opdringen in het nieuwe ontwerp, maar het is alvast een stap in de goeie richting.
Meer info
Carl Coudron - carl.coudron@inagro.be